30 Ağustos 2012 Perşembe

EvDE PiNeklEMeLer

Bazen kalkmak bile istemiyor insan miskinleşiyor. Siniyorsun yatağa uyuyor uyuyor ve uyuyorsun. Bi yandan annenin 'saat kaç oldu hadi kalk' , ' hadi bak aşk-ı memnu başladı, gel bak gel behlül ne diyor' diye seni heyecanlandırma çabaları ile değişik teknikte uyandırmalara mahkum oluyorsun.
Saat 10.00 - 12.00 - 15.00 olabiliyor sonra kalkıyorum ve günümün ne kadar boşa gittiğini fark ediyorum. Birde uyudukça salaklaşıyor insan. Bazende odama vuran gün ışığı o kadar güzel oluyorki; hemen uyanmak istiyorum.Çıkıyorum mis gibi balkonuma havayı içime çekiyorum işte ozaman başlıyor gün. Sonra içeri girincede 'niye kalktım ben bu saatte be ne yapıcam şimdi diyorum' Çünkü hep aynı şeyler. Temizlik, biraz film, biraz supernatural, birazz kitap, birazda takı tasarımı. Ötesine geçemiyorum ki hiç. Sonra yine sıkıntılar sıkıntılar. Arada bir çıkıyor tek başıma sinemaya gidiyorum, insanlar bana tuhaf tuhaf bakıyor 'ne var arkadaşım hiç tek başına sinemaya giren insan görmediniz mi?' demek istiyorum onlara sonra bakıyorum 'oha lan gerçektende tek başına hiç kimse yok' diyorum. Neyseki sinemalara kredi kartı ile bilet alabilme olanağı sunan makineleri koydularda birde gişedekilerin tip tip bakışlarına maruz kalmıyorum sanki evde izliyor gibi 2 saatte sağa sola bakmadan filmimi izleyip yine kaçamadığım evime dönüyorum.



Kapana kısılmış gibi hissediyorum bazen. Bana bi eğlence lazım diyorum düşün düşün bulamıyorum, en büyük eğlencem takı tasarımıdır mesela. Hayatımda cvlere yazılan hobilerin 'film izlemek, kitap okumak' harici ilk eğlencem ilk hobimdir takılarım.
Karga burnu, pense, kutu kutu boncuklar ve görev tamam. Bi yerden sonra onlarda sıkıyor insanı. Vay arkadaş diyorum bazen maymun iştahlımıyım, aç gözlümüyüm neyim.
Ama kafasını gömeceği bişiler olmalı insanın evin içinde bu yüzden yüzlerce filmim, takılarım ve kitabımla şanslıyım.
çünkü onlar olmasa dışarı çıkmak için bir kaç arkadaş bulmalı ve 'Yaa işte öyle geçen akşam çok mutluyduk ama sonraki gün yanında gamze denen sürtüğü gördüm' , 'Geçen gün c&a'da bi ceket gördüm ayyyyyy onu kesinlikle almalıyım' , 'Bu çocuk banamı bakıyor, çokda tatlııı' gibi konuşmalara maruz kalmalıyız.
Ne kadar sıksada evde kalmak daha iyi oluyor ozaman. 'EV kuşuyum ben hiç çıkmam dışarı hi hi hi' diye avutabiliyorum ozaman kendimi. Evde sünepeleniyor ve şarkımı dinliyorum. 


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder